เคยคิดไหมคะว่าชีวิตเราแย่มากๆ

ตอนนี้เราเรียนอยู่ม.ปลายแล้วค่ะ ก็โตพอสำหรับจะรับรู้เรื่องต่างๆ คือ เรื่องมันมีอยู่ว่าที่บ้านเราเป็นหนี้ค่ะ เยอะด้วยจากการยืมมาใช้รักษาคนในครอบครัวที่ป่วยเมื่อหลายปีที่แล้ว คนที่ยืมมาคือญาตินะคะ และคนอื่นๆด้วย จำนวนเงินเท่าไหร่ไม่ทราบค่ะ แต่รู้ว่าเป็นล้านกว่าๆ ซึ่งตอนนั้นก็ไม่คิดอะไรหรอกค่ะ เพราะยังเป็นเด็กอยู่ รู้บ้างไม่รู้บ้างแต่ไม่เคยสนใจเลย จนพอโตขึ้นมา ก็ได้รับรู้อะไรหลายๆอย่างในครอบครัว ถึงจะไม่อยากรู้ก็ตาม จนบางทีก็เครียดซึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่เด็กแบบเราต้องมารับรู้เลย แล้วตอนนี้คนในครอบครัวเราก็คืนไปแล้วส่วนหนึ่งนะคะจากการขายที่  เหลือแต่ที่ยืมญาติมา มันยังเป็นจำนวนเยอะอยู่ ทางญาติเขาก็เริ่มจะไม่พอใจแล้วค่ะ แต่ก็ทำไรไม่ได้เพราะยังไม่มีคืน เงินที่ขายที่ก็หมดแล้วเพราะไปซื้อที่ที่ตจว. แล้วตอนนี้เราอยู่กับญาติที่ยืมเงินมาบางครั้งถูกญาติพูดใส่ว่าเงินที่ยืมไปก็ไม่คืน พูดอะไรต่างๆนาๆ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เหมือนเดิม บางทีไปเที่ยวกับเพื่อนก็โดนถามว่าเงินเยอะมากหรอ โดนแกล้งปิดไฟตอนอาบน้ำบ้างเขาบอกมันเปลือง เคยโดนล็อกบ้านไม่ให้เข้าบ้านบ้าง เคยมีของหายครั้งหนึ่งเป็นกุญแจบ้านซึ่งเขาเอาไปซ้อนแล้วบอกว่าเราเป็นคนทำหาย ซึ่งเราก็ไม่รู้จะเอาไปทำอะไรอยู่แล้วแค่วันนั้นเราจะเข้าบ้านแต่เรารู้อยู่แล้วว่าเขาเอาไปแอบ เราเลยบอกกะป้าว่าเขาเอาไปแอบเอง สรุปว่าเขาก็เดินไปหยิบกุญแจมาจากที่เก็บแล้วบอกว่าหาไม่เจอกันเอง ซึ่งวันนั้นเราหาตรงที่เก็บจนทั้วแล้วค่ะ แต่ก็ไม่อยากพูดไรแล้วเลยปล่อยๆไป เพราะเรายังต้องอาศัยเขาอยู่ ยังมีอีกเยอะเลยที่โดนมาแต่ไม่อยากพูดอะไรมาก แค่นี้ก็เสียสุขภาพจิตมากๆแล้ว ต้องมาเจอกับคนแบบนี้อีกอยากไปจากที่นี่มากแต่ก็ทำไรไม่ได้อีก ครอบครัวเราก็อยู่ตจว.เหตุผลที่ส่งเรามาอยู๋กับญาติเพราะเขาไม่มีตังแหละค่ะ เห็นเพื่อนใช้โทรศัพท์แพงๆ บางคนก็รวยเราเองก็อยากมีบ้าง บางครั้งก็คิดว่าทำไมชีวิตเราต้องเป็นแบบนี้ด้วย แล้วถ้าหากเงินที่ยืมมายังไม่ถูกคืน ถ้าเราเรียนจบไป มีการมีงานแล้ว การเริ่มต้นชีวิตของเราคือการที่ต้องใช้หนี้ให้พ่อแม่หรอค่ะ หนี้ที่เราไม่ได้ยืมมาเองไม่ได้ใช้เองด้วยแบบนี้หรอค่ะ แต่ว่าญาติบางคนก็ดี(บางครั้ง)กับเรานะคะ  นี่แค่คร่าวๆนะคะ ยังมีมากกว่านี้แต่พูดมากไปก็คงจะไม่ดี  หากแท็กผิดห้องก็ขอโทษด้วยนะคะ